Deze uitbreiding van het bestaande EU-emissiehandelssysteem plaatst CO₂-emissies van alle brandstoffen onder Europese CO₂-beprijzing. De land- en tuinbouw mag hier van de EU grotendeels van worden uitgezonderd. Toch overweegt het demissionaire kabinet om dit beprijzingssysteem toe te passen op de glastuinbouw, ondanks dat het al een eigen CO₂-beprijzing kent. De sector vraagt zich af welk doel deze aanvullende beprijzing dient. Het eigen CO₂-sectorsysteem borgt immers al het klimaatdoel voor 2030 en 2040.

Stapeling van beprijzing maakt telen onbetaalbaar
Glastuinbouw Nederland maakt zich grote zorgen over een toenemende stapeling van prikkels, die gegarandeerd leidt tot overbeprijzing en daardoor telen in Nederland financieel onrendabel maakt. De recente studie van CE Delft in opdracht van het Rijk bevestigt deze zorgen. Extra maatregelen leiden slechts tot hogere financiële en bureaucratische lasten voor telers zonder dat dit de klimaatdoelen dient.

Het convenant als uitgangspunt
Naast een duurzame en financieel gezonde glastuinbouw, streeft het convenant naar duidelijkheid voor telers. Duidelijkheid die telers zou moeten helpen om voor de lange termijn te investeren in de energietransitie en toekomstperspectief biedt. Na de Wet fiscale klimaatmaatregelen schept het Rijk nu mogelijk opnieuw onduidelijkheid voor telers, wat de betrouwbaarheid van en vertrouwen in de overheid als partner ernstig schaadt.

Voor Glastuinbouw Nederland blijft een evenwichtig samenhangend pakket, zoals met de regering in het convenant afgesproken, het uitgangspunt voor onze klimaataanpak. Dat blijft de inzet van de sectororganisatie richting Prinsjesdag, wanneer het (nieuwe) kabinet een definitief besluit neemt over de mogelijke opname van de glastuinbouw in ETS-2. Glastuinbouw Nederland roept op om de focus te verleggen naar het creëren van handelingsperspectief in plaats van het oneindig blijven praten over beprijzing.